هیئت مدیره موسسه خیریه مستمندان تبریز از مرکز توانبخشی و نگهداری شبانه روزی سالمندان خيريه خواجه نصير مراغه بازدید کردند.
به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه مستمندان تبریز، زنگ خطر سالمندی در ایران به صدا درآمده، صدایی که باید همه نهادهای دستاندرکار آن را به وضوح شنیده و نسبت به پیامدهای آتی آن هوشیار باشند؛ لذا هیئت مدیره موسسه خیریه مستمندان تبریز در راستای عمل به رسالت اجتماعی خود از مرکز خیریه سالمندان خواجه نصیرالدین طوسی مراغه بازدید به عمل آوردند.
آسایشگاه سالمندان خواجه نصیرالدین طوسی مراغه، مأوای مادرانی است که چهرهشان حکایت از یک عمر تلاش خستگی ناپذیر دارد؛ مادرانی که در تموز زندگی در آسایشگاه، چشم به راه نهالانی هستند که در بهار زندگی آن را با عشق و امید به هستی نشاندهاند و در سراسر فصلهای زندگی، رعنایی قامت، سیاهی مو و نیروی جوانی را به پایش ریختهاند .
اینان که زمانی گرمای کانون خانوادهها بودند و موی سیاه خود را در راه محبت به آیندگان این دیار سفید کردند، اکنون نگاههای پرعاطفه کسانی را میکاوند که روزی از محبت سیرابشان کردهاند.
آسایشگاه سالمندان خيريه خواجه نصير مراغه در مساحتی به متراژ 21هزار مترمربع و ظرفيت اسمي 200 نفر در سال 1375 تاسیس گردیده است.
این آسایشگاه مجهز به كليه تجهيزات اداري، توانبخشي، مددکاری، سالن كنفرانس، نمازخانه و ... بوده که با دارا بودن كادر تخصصي به طور شبانه روزي در زمینه نگهداری سالمندان، توانبخشي سالمندان و معلولان جسمي و همچنین نگهداری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست مشغول فعالیت مي باشد.
در این مرکز ارتقاء و گسترش فرهنگ خیرخواهی و نیکوکاری، ارائه سرویس های توابخشی، توانپزشکی و برنامه های تفریحی و سرگرمی به صورت روزانه به سالمندان، کمک به معلولین، محرومان، نیازمندان، اقشار آسیب پذیر و کم درآمد، نگهداری و ساماندهی کودکان بی سرپرست، تأمین سلامت زیستی و اجتماعی کودکان و فراهم آوردن زمینه تحصیل و آموزش حرفهای مناسب، از اهداف این موسسه میباشد.
به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه مستمندان تبریز، بی تردید ما در آیندهای نهچندان دور چالش جدی مراقب برای نگهداری از سالمند را خواهیم داشت؛ چراکه شاید امروز تک فرزندی وجود داشته باشد که توانایی نگهداری از والد سالمند خود را داشته باشد ولی چنین به نظر میرسد که تا چند دهه دیگر شاید همین یک فرزند نیز وجود نداشته باشد که فرد سالمند بتواند دلش را به او خوش کند.
همچنین منابع مراقبتی ما در ایران به دلیل روند جمعیتی بهشدت رو به کاهش است. اندازه خانوادهها کوچکتر میشود و در کنارش اگر ازدواجی هم در نسل جوان امروز صورت بگیرد، بچههای نسل بعد خیلی کم تعداد خواهند بود و همین موضوعات میتواند مراقبت از سالمند را در دهههای بعد تحت تاثیر قرار دهد.
به نظر میرسد بهترین استراتژی برای مواجهه با پدیده سالمندی و تامین نگهداری موثر از سالمند افزایش و توسعه بیمههای مراقبتی از این گروه است، به علاوه مراکز نگهداری از سالمند در خانه را باید در کنار تقویت مراکز شبانهروزی و روزانه در نظر داشته باشیم. مراکز شبانهروزی یکی از گزینههای نگهداری از سالمند است که باید برای کسی که در دوران سالمندی هیچ مراقب قابل اعتماد و سرپناهی نداشته باشد، گوشه ذهن همه باشد.
انتهای پیام/